Hij is er!

Freggel is er eindelijk! Het is er eentje van de jongensafdeling, dus papa is heel blij dat er weer een evenwicht in ons huishouden is. Grote zus heeft letterlijk een vreugdedansje gedaan toen ze haar broertje ontmoette en ik ben dolgelukkig met ons mini-ventje. Hoewel Freggel een topnaam zou zijn, hebben we toch besloten om hem buitenshuis Jack te noemen.

 

Je moet er iets voor over hebben

Al gedaan...                               Nog te doen.

En zo hebben we binnenkort eindelijk een hele kast met glazen die bij elkaar passen! De oude bonte verzameling verhuist dan naar de garage. Die glazen kunnen nuttig zijn bij tuinfeestjes want dan durft er al eens eentje te sneuvelen en dat valt niet zo erg op bij bonte verzamelingen.

Het vreemdste wat ik ooit gemaakt heb

toiletpapier van vilt, een kleine boodschap van stof

  

en een grote boodschap van vilt

 

een poppenluier, gemaakt van het lelijkste stofje uit mijn stoffenkast! 

Smeltsmeltsmelt

Mijn mannetje en mijn meisje, samen kruiden aan het planten in onze kersverse moestuinbak.

Familietrekje

Dan heb je vakantie en dan zet je wat nuttige dingen op de to do lijst. En dan sta je maandagmorgen ziek op. Lijstje de vuilbak in. Niks doen en genezen in de plaats. Maar om toch koppig iets nuttigs te doen, nestel ik me met een brandende keel, kloppend hoofd en pijnlijke oren samen met een kopje thee en naald en draad in de zetel. Herstelwerkjes! Hier slingeren al eventjes 2 grotemensenjassen, een mannentrui en een vestje van ons meisje met gapende gaten rond en dit is het uitgelezen moment om ze aan te pakken.

Al naaiend op de zetel denk ik terug aan mijn oma. Zij was naaister en maakte duffel coats, hippe zomervestjes en meer van dat moois voor al haar kleinkinderen. En ze kon niks weggooien. Dat gen heb ik van haar geërfd. Dozen vol oude knopen lagen te wachten tot die ene gelijkaardige knoop van je broek sprong. En dan ging oma aan de slag, terwijl je boven een kop dampende zelfgemaakte soep toekeek en opa ondertussen voor zijn plezier je schoenen stond op te blinken.  Zo liefdevol eigenlijk, die kleine handelingen.

Wat ik spijtig genoeg niet geërfd heb van oma, is haar sokkenstoppersgen. Op reis in Edinburgh tikte ik op een rommelmarktje nochtans een prachtige ouderwetse houten  'mushroom' op de kop. Dat ding steek je dan in de hiel en dan kan je gaten wegtoveren met naald en draad. Maar het gaat me toch wat te ver, sokken stoppen. Ik koop gewoon nieuwe sokken. Dat zou mijn oma niet gedaan hebben;  repareren die handel! 
Maar er werd ten huize oma en opa wel meer 'gered' in plaats van weggegooid. Zo herinner ik me ook hoe je bij een logeerpartijtje bij hen wakker werd met de geur van spek met eitjes en dat je dan na dat heerlijke ontbijt met een boterham door de pan mocht om het spekvet op te soppen. En dat het velletje dat op de warme melk kwam ook op een boterham ging. Niks ging verloren. Mooie oude tijden. Heel erg hip eigenlijk ook,  want het was consuminderen avant-la-lettre: niets weggooien, maar het beste maken van wat je hebt. 
Een trip to Memory Lane, heerlijk. Misschien moet ik wat vaker ziek op de zetel hangen. En toch maar eens echt leren hoe ik sokken moet stoppen.

Als een zwangere vrouw heerlijk veel tijd heeft...

Ik zit nog steeds rustig op de komst van Freggel te wachten en wat doet een mens dan? Op Pinterest zitten! En daar kom je de meest geweldige ideeën tegen. Zo maakte er iemand voor kindje 1 een speciale speelzak die enkel boven getoverd wordt als mama borstvoeding geeft aan kindje 2. Kindje 1 heeft dan iets leuks te doen, kindje 2 kan rustig drinken en oververmoeide mama heeft dan hopelijk wat rust! In een ideale wereld toch. 

Ik heb al leuke dingen verzameld voor een speelzak voor ons grote Mormeltje, zoals puzzeltjes, tekenboekjes, stickertjes, een nieuwe dvd van Nijntje, een zoekboekje, buigbare knutselkleurenstengels (geen idee hoe die rommel heet) om door de gaatjes van een vergiet te steken (jaja, gezien op Pinterest), zelfgeknipte kartonnen figuurtjes met gaatjes aan de rand om wol in te weven (nog zo'n topPinterestidee!), het gezelschapsspelletje De Boomgaard van Haba - dat je ook in je ukkie kan spelen - en nog wat pret. 

Maar vandaag maakte ik toch wel een topstuk dat ik Pinterest vond, zeker! Een knikkerdoolhof! Leuk en simpel om te maken! Ik heb het een beetje veranderd door aan elke hoek een gekleurd lintje te hangen om wat variatie in te bouwen ('Ga van oranje naar blauw. En nu van blauw naar rood!'). 

Nu maar duimen dat mijn plannetje om zo af en toe wat rust te stelen, zal lukken. Duim je mee, aub? Gracias!

Doolhofje verzinnen...

even naaien, knikker erin ...

Als je het omdraait, krijg je een moeilijkere versie want door de bolletjes zie je niet meer zo makkelijk waar je heen moet.

Lentefeest

Mei, dat betekent communies en lentefeesten alom! Mijn neefje staat in de spotlights dit jaar en zijn ouders zijn 2 jaar geleden bij het lentefeest van zijn zus een mooie traditie begonnen: in plaats van een feest met overdreven veel volk/eten/cadeaus gaan ze gezellig met het gezin op weekend. Daar worden er dan speciale momenten gereserveerd waarop de lentefeester mooie woorden over zichzelf in een creatief jasje cadeau krijgt. Die mooie woorden hebben oma's, tantes, zusjes, kortom de hele familie, op voorhand stiekem meegegeven.

Voor zijn zus had ik 2 jaar geleden een heen-en-weer-boekje, waarin we nog steeds schrijven (want het plan is om dat te doen tot ik 85 ben en zij 58).Voor mijn neefje heb ik nu een hoop redenen waarom ik hem graag zie in een leuk potje gestoken. Ik hoop dat hij er blij mee is en er regelmatig eentje uitvist om te (her)lezen! 

Op elkedageenkleinbeetjegeluk.wordpress.com zie je de blog van zijn mama met een foto van 'mijn' momentje met neefje Florian!